درخت به (Cydonia oblonga Mill. ) از نظر سازگاری گرده، گونه ای خودسازگار محسوب می شود، لیکن سطوح متفاوتی از خود ناسازگاری در ارقام و ژنوتیپ های آن گزارش شده است. با توجه به عدم بررسی آلل های خودناسازگاری مکان ژنی و تنوع احتمالی آللی این مکان ژنی (S) در درخت به و تاثیر آن در میزان خود ناسازگاری، در این تحقیق به ارزیابی تنوع در مکان ژنی خودناسازگاری، جداسازی، تعیین توالی و ودیعه گذاری اولین آلل خودناسازگاری در شماری از ارقام و ژنوتیپ های بومی این درخت پرداخته شد. آغازگرهای مورد استفاده بر اساس نواحی محافظت شده C1 و C5 مکان ژنی S در گونه های نزدیک مشتمل بر سیب و گلابی طراحی شدند. ژنوتیپ های مورد بررسی مشتمل بر 55 رقم و ژنوتیپ از استان های اصفهان، خراسان رضوی، اردبیل و گیلان بودند و تکثیر این مکان ژنی نشان دهنده تنوع آن در ژنوتیپ ها بود. قطعات تکثیری با طول بین 500 تا 1100 باز در 13 اندازه مختلف در ارقام و ژنوتیپ ها مشاهده شدند که به صورت Sq1 تا Sq13 به صورت مقدماتی کدگذاری شدند. بیش ترین فراوانی آللی مربوط به آلل Sq13 با 7/17 درصد فراوانی و پس از آن آلل Sq4 با 4/14 درصد فراونی بود. تعیین توالی کامل این مکان ژنی در ژنوتیپ KM1 یا به ترش اصفهان ضمن تشخیص اولین آلل خودناسازگاری این گونه که به صورت S1 (MF281258) نام گذاری و ودیعه گذاری شد، بیانگر بالاترین شباهت این آلل با دو آلل خودناسازگاری S6 گونه سیب Malus domestica Borkh. و آلل Ss (S111) گونه گلابی Pyrus communis L. به ترتیب با 94 و 93 درصد شباهت نوکلیوتیدی بود.

به منظور شناسایی مکان های ژنی مرتبط با گلدهی در توتون تیپ شرقی، جمعیت ژنتیکی شامل 100 فرد 2F حاصل از تلاقی دو ژنوتیپ توتون شرقی SPT 406 (والد پدری) و Basma Seres 31 (والد مادری) برای صفت روز تا شروع گلدهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایشات مولکولی نقشه پیوستگی جمعیت 2 F با 23 نشانگر SSR و 29 نشانگر ISSR تهیه گردید که cM 570.8 از ژنوم توتون را پوشش می داد. با استفاده از روش های مکان یابی فاصله ای ساده و مرکب به ترتیب 9 و 2 QTL برای صفت مورد مطالعه شناسایی گردید. در این مطالعه، بیشترین تعداد QTL در گروه پیوستگی شماره پنج شناسایی شد. QTL های qDF 5-3 و qDF 2-2، شناسایی شده با روش مکان یابی فاصله ای ساده، به ترتیب با توجیه 0.8 و 36 درصد از تغییرات فنوتیپی صفت (2R)، به ترتیب کوچکترین و بزرگترین QTL های شناسایی شده می باشند. درصد تغییرات فنوتیپی توجیه شده (2R) توسط QTL های شناسایی شده با روش مکان یابی فاصله ای مرکب (qDF 5-1 و qDF 5-2)، به ترتیب 1.95 و 15.34 درصد بود. نتایج نشان داد که مکان هایی با اثرات ژنی افزایشی و غالبیت در کنترل ژنتیکی صفت روز تا شروع گلدهی در توتون تیپ شرقی نقش دارند.

بیماری بلایت فوزاریومی سنبله که عامل آن قارچ Fusarium graminearum است، یکی از بیماری های مهم گندم به شمار می رود. اصلاح برای مقاومت به این بیماری از طریق روش های کلاسیک، مشکل و مستلزم صرف هزینه های زیادی است. نشانگرهای DNA پیوسته با ژن های مقاومت به این بیماری می توانند در تسریع برنامه های اصلاح ارقام مقاوم مفید باشند. این مطالعه به منظور شناسایی نشانگرهای ریزماهواره پیوسته با ژن های مقاومت به این بیماری در گندم اجرا شد. جمعیتی شامل 167 خانواده 2:3F، حاصل از تلاقی رقم ونگشویبای به عنوان والد مقاوم و رقم فلات به عنوان والد حساس به بیماری تولید شد. گیاهان 2 Fو خانواده های 3 Fبه همراه والدین برای مقاومت نوع 2 (مقاومت به گسترش بیماری درون سنبله) طی دو سال در گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. والدین و دو توده (بالک) حساس و مقاوم از گیاهان 2 F(شامل 15 گیاه درهرتوده) توسط 341 نشانگر ریزماهواره غربال شدند. 125 نشانگر بین والدین چند شکل بود که از بین آنها 16 نشانگر علاوه بر والدین، بین دو توده نیز چند شکلی نشان دادند. این 16 نشانگر برای تعیین ژنوتیپ افراد دو توده (30 فرد) استفاده شدند اما تنها 8 نشانگر که چند شکلی معنی داری نشان دادند برای غربال جمعیت و تجزیه QTL مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر آن، 7 نشانگر دیگر نیز که بر طبق نقشه های موجود با نشانگرهای فوق پیوستگی داشتند برای غربال جمعیت و شناسایی QTL ها مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه داده های نسل2F ژنوتیپی سه QTL برای مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله روی کروموزوم های 2AL،3BS  و 3AS شناسایی شد. با ارزیابی خانواده های 3F، نشانگرهای پیوسته با دو QTL کنترل کننده مقاومت به این بیماری روی کروموزوم های  3BSو  2ALتایید شدند. نشانگرهای ریزماهواره پیوسته با این QTL ها می توانند درگزینش به کمک نشانگر برای مقاومت به بیماری بلایت فوزاریومی سنبله در گندم مفید باشند.

یکی از روش های نوین مورد استفاده در برنامه های اصلاحی در گیاهان شناسایی مکان های صفت کمی (QTL) در ژنوم به کمک نشانگرهای مولکولی است. به منظور شناسایی QTL برای صفات کیفیت نانوایی نظیر محتوای پروتئین، حجم رسوب زلنی، حجم نان، حجم رسوب SDS، میزان جذب آب، درصد رطوبت، شاخص گلوتن، الاستیسیته گلوتن، گلوتن مرطوب، شاخص سختی دانه و وزن هزار دانه در گندم نان، یک جمعیت ژنتیکی متشکل از 169 لاین اینبرد نوترکیب (RIL) حاصل از تلاقی SeriM82 و Babax در رابطه با صفات فوق مورد ارزیابی قرار گرفت. برای شناسایی QTL از نقشه پیوستگی که با استفاده از 249 نشانگر AFLP، 264 نشانگر DarT و 74 نشانگر SSR تهیه شده بود و شامل 29 گروه لینکاژی بود، استفاده شد. در مجموع سی QTL برای صفات مورد مطالعه در شرایط نرمال و تنش به دست آمد که سه QTL برای محتوای پروتئین، شش QTL جهت گلوتن مرطوب، دو QTL مربوط به حجم نان، دو QTL جهت حجم رسوب زلنی، شش QTL جهت وزن هزار دانه و سه QTL مربوط به شاخص گلوتن شناسایی شد؛ و واریانس فنوتیپی توجیه شده به وسیله این QTLهای شناسایی شده بین 05/0 تا 47/21 درصد متغیر بود و LOD در دامنه 50/2 – 08/6 قرار داشت. QTLهای شناسایی شده بعد از اعتبارسنجی می توانند در برنامه های اصلاحی و گزینش به کمک نشانگر مورداستفاده قرار گیرند.

هدف از این تحقیق تهیه نقشه پیوستگی و مکان یابی جایگاه های ژنی کنترل کننده صفات فنولوژیکی در لوبیا با استفاده از یک صد لاین اینبرد نو ترکیب حاصل از تلاقی رقم گلی و لاین AND1007 بود. نقشه پیوستگی با استفاده از 240 نشانگر SNP ایجاد شد که شامل هفده گروه پیوستگی متعلق به یازده کروموزوم لوبیا با پوشش حدود 520 سانتی مورگان از ژنوم و متوسط فاصله 2.16 سانتی مورگان بین نشانگرها بود. برای مکان یابی جایگاه های ژنی کنترل کننده صفات فنولوژیک، جمعیت اینبرد لاین نوترکیب در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه از نظر صفات روز تا گلدهی، روز تا رسیدگی و دوره پر شدن دانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. شناسایی QTL های مرتبط با این صفات با استفاده از روش مکان یابی فاصله ای مرکب انجام شد. در مجموع شش QTL برای سه صفت مطالعه شده مکان یابی شد. از این تعداد دو QTL برای صفت روز تا گلدهی روی کروموزوم Pv01، سه QTL برای صفت روز تا رسیدگی روی کروموزوم های Pv01 و Pv07 و یک QTL برای صفت دوره پرشدن دانه روی کروموزوم Pv02 مکان یابی شد. تفکیک متجاوز برای صفات مطالعه شده مشاهده شد، که نشان دهنده ترکیب آلل های والدین برای این صفات در برخی از لاین های اینبرد نوترکیب بود. نتایج این تحقیق نشان دهنده اهمیت کروموزوم Pv01 در کنترل صفات مهم فنولوژیکی در لوبیا بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

الگوی تظاهر آنتوسیانین در اندامهای مختلف نخود تحت کنترل چندین ژن می باشد.ژنهای And , Ans که به ترتیب باعث ایجاد آنتوسیانین درکل گیاهچه و لکه های آنتوسیانین بر روی سطح بالایی برگچه ها میشوند قبلا بر روی قطعه D ی گروه لینکاژی I نخود مکان یابی شده اند. در مطالعه حاضر دو لاین 1404 P و 2787P به ترتیب دارای ژنهای And,Ans در 5 تلاقی با لاین های نشانگر استاندارد که دارای نشانگرهای گروه لینکاژی I بودند تلاقی داده شدند. تجریه لینکاژی جمعیت های F2 حاصل از تلاقی ها نشان داد که این دو ژن متعلق به گروه لینکاژی I بوده و هیچ نوترکیبی بین آنها و ژن D واقع نمی شود. پیشنهاد می شود که یا ژنهای And , Ans آللهای مختلف مکان ژنی D بوده و یا وجود لینکاژ شدید بین این دو ژن و ژن D مانع از وقوع نوترکیبی بین آنها شده است. این امکان نیز باید مدنظر قرار گیرد که تظاهر دو صفت می تواند به اثر پلیوتروپیک ژن D نسبت داده شود.

هدف از انجام این پژوهش مکان یابی جایگاه های ژنی کنترل کننده صفات وزن بدن از هچ تا 45 روزگی بر روی کروموزوم یک در بلدچین ژاپنی است. بدین منظور از یک جمعیت آمیخته بلدرچین حاصل از یک الگو تلاقی چهار نسلی استفاده گردید. چهار سویه A and M Texas، Wild، Italian Speckled و Tuxedoبلدرچین ژاپنی دو به دو و رفت و برگشتی تلاقی داده شدند و نسل اول ایجاد گردید. سپس از تلاقی پرندگان دو رگه، جمعیت نقشه-یابی شامل نسل های دوم، سوم و چهارم ایجاد شدند. نمونه های خون جهت استخراج DNAو تکثیر نشانگرهای ریز ماهواره ای بر روی کروموزوم یک از ورید زیر بال در لوله های حاوی EDTA 0/5 درصد جمع آوری شدند. مشاهدات شامل رکوردهای وزنی از تولد تا 45 روزگی با فاصله 5 روز بودند. اثرات نشانگرها و مؤلفه های واریانس با سه مدل افزایشی، غالبیت و افزایشی-غالبیت با رویه AI-REML نرم افزار GVCBLUP انجام گرفت. بر اساس میزان برآورد آثار نشانگری، نقطه ای که بالاترین مقدار آماره F را دارا بود به عنوان مکان QTL گزارش شد. نتایج تجزیه QTL در مدل افزایشی برای صفات وزن هچ، 5 و 30 روزگی بیانگر وجود QTL های مؤثر بر صفات وزن بدن در انتها، QTLهای صفات وزنی 10، 15، 20، 25، 40 و 45 روزگی در میانه و برای صفت وزن در 35 روزگی در ابتدای کروموزوم یک بودند. در مدل غالبیت QTL های مؤثر بر صفات وزن بدن شامل زمان هچ، 5، 10، 15، 35، 40 و 45 در میانه و برای صفات وزن 20، 25 و 30 در انتهای کروموزوم یک شناسایی شدند. درصد واریانس ژنتیکی افزایشی و غالبیت به واسطه نشانگرها در مدل های مختلف به ترتیب در دامنه 0/17 تا 9/4 درصد و 3/3 تا 23/3 درصد تغییرات کل بودند. بنابراین، نتایج این تحقیق وجود حداقل دو جایگاه ژنی متمایز با آثار افزایشی و غالبیت مؤثر بر صفات وزن بدن بر روی کروموزوم یک در بلدرچین ژاپنی را تأیید می نماید.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

این پژوهش به منظور مکان یابی QTL های کنترل کننده عملکرد و اجزاء عملکرد در 99 لاین اینبرد نوترکیب نسل F13 جو حاصل از تلاقی دو والد Kanto Nakate Gold و Azumamugi انجام شد. ثبت ارزش فنوتیپی لاین ها و والدین برای صفات تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، عملکرد دانه و وزن هزار دانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار در سال زراعی اول و سه تکرار در سال زراعی دوم انجام شد. نتایج تجزیه واریانس موید وجود تفاوت معنی دار در بین لاین ها برای کلیه صفات مورد مطالعه بود و برای کلیه صفات، نتاج متفاوت از والدین بودند. شناسایی QTL های کنترل کننده خصوصیات به روش مکان یابی فاصله ای مرکب با استفاده از نقشه پیوستگی 100 نشانگر مولکولی، متشکل از 62 نشانگر AFLP، 34 نشانگر STS، 2 نشانگر ایزوزایم و 2 نشانگر مورفولوژیک در این جمعیت انجام شد. نتایج این مطالعه منجر به مکان یابی QTL جدیدی برای صفت تعداد سنبله در مترمربع شد. این QTL با توجیه حدود 10 درصد از واریانس فنوتیپی در فاصله نشانگرهای ABG604 و e09m23.8.2، روی بازوی کوتاه کروموزوم 5H مکان یابی شد. QTL های مکان یابی شده در فاصله نشانگرهای vrs1 و MWG503 روی بازوی بلند کروموزوم 2H توجیه کننده بیشترین واریانس فنوتیپی برای صفات تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه و وزن هزار دانه بودند. نتایج این مطالعه حاکی از مکان یابی مهم ترین QTL های کنترل کننده خصوصیات مورد بررسی در نزدیکی مکان ژنی سنبله دو ردیفه و شش ردیفه (vrs1) بود.